Inclúe referencias bibliográficas e índice

Unha orixinal e esclarecedora aproximación á democracia e a pluralidade da sociedade ateniense que dialoga directamente co mundo de hoxe.
A finais do século V a. C., a guerra do Peloponeso conduciu á derrota de Atenas. Aproveitando o desastre, unha comisión de trinta oligarcas aboliu as institucións democráticas que rexeran a vida política da cidade durante un século: foi o comezo dunha sanguenta guerra civil que durou algo máis dun ano. Pero os demócratas non quedaron de brazos cruzados. A finais do 404, Trasíbulo reuniu un exército de voluntarios e, tras varias vitorias contundentes e difíciles negociacións, no outono do 403 logrouse a reconciliación e a democracia quedou restablecida.
A partir do destino de dez singulares figuras históricas, este ensaio aborda os feitos desde un novo ángulo. Inspirándose no modelo do coro do teatro grego, ofrécenos unha visión renovada da sociedade ateniense que fuxe das categorías tradicionais que distinguían exclusivamente entre cidadáns, estranxeiros e escravos. O conflito deu lugar a colectivos múltiples e cambiantes, organizados ao redor de figuras clave, como o inclasificable Sócrates, o oligarca Critias, o retórico Lisias, pero tamén o escriba Nicómaco, o antigo escravo Geris ou a sacerdotisa Lisímaca. Ao examinar este coro, vanse revelando as xerarquías e tensións que o atravesan, e tamén as prácticas e emocións que o unen. Dando forma a unha nova socioloxía da polis baixo o signo da pluralidade e a continxencia, esta historia coral apunta, en última instancia, ao modo en que se constrúe a sociedade: por que procesos chega unha sólida comunidade a desgarrarse, ou mesmo a desintegrarse, e logo a refundarse? Unha orixinal e esclarecedora reflexión que dialoga directamente co mundo de hoxe.