Contén os seguintes textos e contos: A Santiago (poema, 1866) ; Un destripador de antaño ; El baile del Querubín ; La Santa de Karnar ; El peregrino ; El cinco de copas ; El caballo blanco ; Cenizas ; La Esfinge ; Belcebú ; La cana ; La muerte del poeta ; La danza del peregrino ; La Soledad

A publicción reúne os contos e novelas curtas que Pardo Bazán ambientou na cidade de Santiago de Compostela. Inclúe manuscritos e ilustracións orixinais moi pouco coñecidas. Santiago de Compostela é, xunto coa Coruña, Madrid e París, o espazo preferente -tanto literario como vital- de Emilia Pardo Bazán. Este volume recolle un total de trece narracións (dez contos, dúas novelas curtas e o comezo dunha novela inconclusa), nas que a cidade compostelá é escenario, inspiración ou referencia. Algúns dos relatos están baseados en singulares feitos reais, como a historia daquela monxa de clausura que, cando se descolgaba desde a reixa da súa cela, no muro de San Paio de Antealtares, para fuxir co seu amado, estrélase nas laxas da Quintana; ou esa logradísima novela de maxia e bruxería titulada Belcebú; ou o conto A Cana, todo un pioneiro no xénero policial; ou a historia daquela santa que vivía sen inxerir máis alimento que a comuñón diaria... Cada narración vai precedida dun breve texto explicativo, onde se precisan os vínculos con Compostela e, ao final de cada relato, indícase onde se publicou.